Gmina Wielopole Skrzyńskie położona jest w środkowo-zachodniej części województwa podkarpackiego, w powiecie ropczycko-sędziszowskim. Południowo zachodnia i wschodnia część gminy położona jest na obszarze i w otulinie Czarnorzecko - Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego. W skład gminy oprócz Wielopola Skrzyńskiego wchodzą następujące wsie: Broniszów, Brzeziny, Glinik i Nawsie, w których zamieszkuje ponad 8 500 mieszkańców. Obszar gminy rozciąga się pomiędzy dolinami Wisłoki i Wisłoka. Teren Gminy Wielopole Skrzyńskie tworzy urozmaicony krajobrazowo płaskowyż o wysokości 300 - 500 m n.p.m. o bogatej rzeźbie terenowej - z łagodnymi wzgórzami i licznymi dolinami, skąd wypływają strumyki stanowiące dopływ górnej części dorzecza Wielopolki. Taka rzeźba terenu stanowi doskonale warunki do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej lub konnej. Do najważniejszych atrakcji turystycznych gminy należą:

• Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP w Wielopolu Skrzyńskim

• Cmentarze znajdujące się w Wielopolu
  
  

• Kapliczka p.w. św. Floriana i Sebastiana

• Kantorówka

• Kościół p.w. św. Mikołaja Biskupa w Brzezinach

• Pozostałość zespołu dworskiego w Broniszowie

• Pomnik Spalonych

Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP w Wielopolu Skrzyńskim - usytuowany w zachodnim narożu rynku. Wzniesiony po 1678 r., konsekrowany w 1685 r.. Do najważniejszych zabytków znajdujących się w kościele można zaliczyć: żelazne drzwi w wejściu do prezbiterium od zakrystii pochodzące z przełomu XV i XVII wieku, dwa ołtarze boczne z XVII wieku. Usytuowana obok kościoła dzwonnica typu arkadowego stanowiąca element ogrodzenia, z początku XIX wieku oraz ogrodzenie kościelne na kamiennym podmurowaniu, podzielone na przęsła z początku XX wieku. W tym kościele 15 grudnia 1983 roku odbyła się prezentacja spektaklu "Wielopole, Wielopole" - Tadeusza Kantora.

Cmentarze znajdujące się w Wielopolu - stanowią ważny element krajobrazu kulturowego. Na cmentarzach można znaleźć zabytkowe pomniki m.in.: z czasów rabacji, hrabiego Skrzyńskiego - właściciela Wielopola. Na tym terenie znajduje się cmentarz choleryczny, z którym wiązana jest tradycja zwana Meus, dalej podtrzymywana.
Meus - jest to obrzęd związany z obchodami Świąt Wielkanocnych, rozpoczyna się o północy w Wielką Sobotę, wtedy to strażnicy pełniący straż przy grobie Chrystusa odwiedzają wielopolskie domostwa bębniąc w zabytkowy bęben, pozostawiony Wielopolanom przez króla Jana III Sobieskiego, oznajmiając Zmartwychwstanie Chrystusa. W niedzielę wielkanocną uczestnicy zbierają się wokół figury św. Jana i w procesji przy śpiewie pieśni wielkanocnych i dźwiękach bębna Sobieskiego podążają na cmentarz choleryczny, upamiętniając tym samym ofiary epidemii cholery.
Oprócz tego znajdują się tutaj pozostałości cmentarza żydowskiego kirkutu, który podczas II wojny światowej został zniszczony. Jedynymi pozostałościami po nim są tablice upamiętniające rozstrzelanie 56 żydów w 1942.

Kapliczka p.w. św. Floriana i Sebastiana - z pierwszej połowy XIX wieku, znajdująca się w centrum wielopolskiego rynku, murowana z drewnianymi figurkami również z początku XIX wieku.

Kantorówka - jest to stara plebania, wzniesiona w 1880 roku - miejsce urodzenia Tadeusza Marii Kantora (1915-1990), sławy polskiej kultury i nauki. T. Kantor spędził w niej pierwsze lata życia wyrastając w klimacie dwuwyznaniowej kultury Wielopola (w okresie międzywojennym ponad połowę mieszkańców Wielopola stanowili Żydzi). W budynku znajduje się obecnie Ośrodek Dokumentacji i Historii Regionu - muzeum Tadeusza Kantora.

Kościół p.w. św. Mikołaja Biskupa w Brzezinach z I poł. XV w. - z równie cennym zabytkowym wnętrzem, wybudowanym z drewna modrzewiowego, rzut na wzór krzyża. Wewnątrz kościoła znajdują się cenne polichromie, przedstawiające sceny z życia Chrystusa, NMP i scena Sądu Ostatecznego. najstarsze polichromie pochodzą najprawdopodobniej z I poł. XVI wieku tzw. sacheuszki, malowane krzyże konsekracyjne). Ołtarze boczne rokokowe (1774 - 1777), w lewym ołtarzu znajduje się bardzo cenna płaskorzeźba późnogotycka "Opłakiwanie Chrystusa", o której wzmianka pochodzi z 1610 roku, przedstawiająca zdjęcie Chrystusa z krzyża, nawiązująca do warsztatu Wita Stwosza. Na uwagę zasługuje również ołtarz główny z 1728 roku w stylu barokowym, ambona z 1768 roku, kamienna chrzcielnica - naczynie wykonane z pisakowca, pochodzące z II poł. XIV wieku. Kościół posiada zabytkowe monstrancje, kielichy, relikwiarze oraz księgi parafialne od 1665 roku. Obok kościoła znajduje się zabytkowa, drewniana dzwonnica z 1772 roku, ogrodzenie z końca XIX wieku. Stara murowana plebania wzniesiona w 1842 roku oraz cmentarz parafialny z 1760 roku, usytuowane są nieopodal kościoła.

Pozostałość zespołu dworskiego w Broniszowie - zabytkowy park zasługujący na szczególna uwagę ze względu na znajdujące się w nim pomniki przyrody, m.in.: lipa szerokolistna, której obwód na wysokości 1,3 m wynosi 785 cm. Od 1937 roku lipa uznana jest za pomnik przyrody. O jej ochronę zabiegał prof. Władysław Szefler dlatego nazwana jest jego imieniem. Na uwagę zasługuje dąb szypułkowy i lipa drobnolistna. na terenie parku jest ok. 18 gatunków drzew liściastych i 3 gatunki drzew iglastych. Warte obejrzenia jest również ustawiona nieopodal figurka NMP Niepokalanie Poczętej z XIX wieku i pozostałości dwóch dworskich stawów.

"Pomnik Spalonych" - pomnik z krzyżem i tablicą upamiętniający ofiary pożaru, drewnianego baraku, mieszczącego się na rynku i pełniącego rolę miejscowej biblioteki, w którym 11 maja 1955 roku kino objazdowe, miało wyświetlić komedią "Sprawa do załatwienia". W pożarze zginęło 56 osób ( w tym większość dzieci). Obecnie na miejscu baraku znajduje się Gminny Ośrodek Kultury i Wypoczynku.